به گزارش سینماپرس، روح‌الله حسینی شامگاه سه شنبه در آیین اختتامیه چهل‌وسومین جشنواره جهانی فیلم فجر با ارائه گزارشی از برگزاری این دوره جشنواره اظهار کرد: در این گزارش‌ها باید از تعدادها حرف بزنم تا شما باور کنید که عجب عظمتی داشته این جشنواره و احسنت به مدیران و استاندار فارس و شهردار شیراز؛ اما خانم‌ها و آقایان، هنرمندان، مقامات عالی، سفرا؛ از گزارش اعداد و ارقام می‌گذرم و از احساس خودم می‌گویم که از این جشنواره داشته و دارم.

هنر و ماندگاری در گرو احساس

دبیر جشنواره جهانی فیلم فجر با اشاره به ماهیت هنر گفت: سر و کار هنر با حس است و فیلم‌سازان و شاعرانی که ده‌ها فیلم ساختند و صدها شعر نوشتند اما یک نفر از آثارشان یاد نمی‌کند و بسیار هنرمندان با چند اثر محدود ماندگار شدند؛ مهم احساسی است که وقتی فیلمی تمام می‌شود و شعری می‌خوانیم و رویدادی تمام می‌شود داریم.

قدردانی از همراهان و حس مثبت پایانی

حسینی به احساس شخصی خود از این دوره جشنواره اشاره و تصریح کرد: و من احساس خوبی دارم و زمان کمی داشتم و همراهانی داشتم که خالصانه کنارم بودند.

جان‌گیری احساس زندگی در فیلم‌ها

او با اشاره به ویژگی فیلم‌های حاضر در جشنواره گفت: فیلم‌های ما پر زرق و برق نبود اما احساس زنده بودن در آنها جان می‌گرفت.

حسینی گفت: اجازه دهید من از ارائه گزارش و بیان اعداد و رقم بگذرم و در عوض از احساسی بگم که در این چند روز و همین حالا از این جشنواره داشته‌ام.»

ملاک ماندگاری در هنر، احساس است نه تعداد آثار

او با اشاره به ماهیت هنر تاکید کرد: مگر نه اینکه سر و کار هنر با حس است، چه بسا فیلم‌سازان و شاعرانی که ده‌ها فیلم ساخته‌اند یا صدها شعر گفته‌اند و چه بسیار هنرمندانی که با چند اثر محدود ماندگار شدند؛ پس عدد خیلی مهم نیست. آنچه مهم است احساسی است که داریم، وقتی فیلمی تمام می‌شود، شعری خوانده می‌شود یا رویدادی به پایان می‌رسد و من امروز احساس خوبی احساس می‌کنم.

قدردانی از همراهان، فیلم‌ها، داوران و مهمانان

دبیر جشنواره جهانی فیلم فجر با بیان ویژگی‌های این دوره افزود: اگر چه زمان کمی داشتم، در عوض همراهانی داشتم که خالصانه و صمیمانه همراهم بودند، فیلم‌هایی داشتم که گرچه پر طمطراق و پر زرق و برق نبودند اما با دیدنشان احساس خوب بودن و زندگی کردن جان می‌گرفت، داورانی داشتم که همه لبخند بر لب داشتند و مهمانانی که به وقت دیدن هم رو به سوی همدیگر آغوش گشوند.

توصیف میزبانی شیراز و مردم ایران

حسینی با قدردانی از میزبان جشنواره ادامه داد: شهری داشتم که سخاوتمندانه ما را پذیرفته بود و می‌دیدم که مردمانش چقدر گرمند چقدر زنده‌اند، تاریخش را می‌دیدم که از هزاره‌ها می‌گذشت و در لابه‌لای برگ‌های پاییزی‌اش می‌تپید؛ راستی که چقدر خوبند شیرازی‌ها، چقدر خوبند ایرانی‌ها و چقدر خوب است هنر.

تامل پایانی بر نقش هنر و سینما

او در پایان با بیان تاثیری که این رویداد بر او گذاشته، گفت: تا دقایقی دیگر با خیالی آسوده برمی‌گردم به پایتخت و به این فکر می‌کنم که اگر هنر نبود، اگر سینما نبود چگونه می‌شد فقط سه ماه این‌گونه گرد هم جمع شد و این‌گونه خندید.